Eén van de hoogtepunten van TEDxBrainport 2013 bleek de presentatie die Werktuigbouwkundestudenten Lex Hoefsloot en Roy Cobbenhagen van het Solar Team Eindhoven op de bühne brachten. Op 4 juli komt het studententeam met een gezinswagen op zonne-energie, waarmee ze deelnemen aan de World Solar Challenge in Australië.

De Eindhovense zonnewagen beoogt meer te zijn dan een technologisch speeltje, zo werd duidelijk uit het soepele verhaal van de werktuigbouwers. Ook in Nederland zal de auto genoeg zon zien om 70 kilometer per dag te rijden, terwijl de Nederlander dagelijks slechts gemiddeld 37 kilometer in zijn auto aflegt. Alleen in de maanden december en januari moet worden bijgeladen - over een heel jaar gezien zou de auto stroom kunnen leveren aan het net.

Elektrische auto’s -vooral zijn eigen Tesla Model S- kwamen ook langs in het college van hun faculteitsgenoot prof.dr.ir. Maarten Steinbuch (“I believe in feedback. The best leaders use feedback at a high sampling rate”). De hoogleraar Control Systems Technology leidde het publiek -zo’n vijfhonderd mensen, geselecteerd op hun gevarieerde achtergrond- stap voor stap langs zijn veelzijdige onderzoeksactiviteiten onder de noemer ‘Caring cars and curing robots’.

Eerder op de dag, vóór de adembenemende paaldansact van Nederlands kampioene Yvonne Smink, hadden studentes Jacqueline Voncken en Mirjam van Laarhoven al mogen vertellen waarom zij erover twijfelen of ze een baan zullen zoeken in de techniek. Ze voelen zich niet altijd thuis tussen hun mannelijke soortgenoten (wederom werktuigbouwers), zo werd duidelijk. Eén van de tips van de dames: stuur de mannen eens naar een cursus waar ze behoorlijke sociale omgangsvormen leren.

Van alle deelnemers benaderde ondernemer Leen Zevenbergen, voormalig CEO van onder meer Origin Nederland, het best de spirit van de originele Amerikaanse TED-conferenties. In een sprankelend en zeer humoristisch betoog, spelend met de verschillende betekenis in het Nederlands en Engels van woorden als ‘prikklok’, pleitte hij voor het negeren van regels (hij ging demonstratief niet op de rode stip staan) en het op zoek gaan naar iets wat je met passie kunt doen.

Dat niet alle sprekers gewend waren om voor een grote zaal (en videocamera’s) te spreken, werd af en toe pijnlijk duidelijk als de zenuwen even de overhand kregen boven de ingestudeerde tekst. Dat de voertaal Engels was, zal daarbij niet geholpen hebben. Troost voor de sprekers was wel dat ze op dat vlak zonder uitzondering positief afstaken bij de ‘moderator’ van de dag.