Het idee voor het spel ontstond tijdens de nazit na een donderdagborrel, samen met wat collega-tappers en leden van de F.O.R.T.-commissie. “Tijdens zo’n naborrel doen we vaak een spelletje en bedenken we ook wel eens nieuwe spellen. Zo kwamen we op het idee voor Monopoly, dat ik in mijn vrije tijd een keer heb uitgewerkt”, vertelt Van Heijningen.

Het resultaat is een Monopoly-bord van aluminium, met dezelfde indeling als het origineel, maar dan ‘op zijn F.O.R.T.s’ ingevuld. In plaats van kanskaarten zijn er bijvoorbeeld cantuskaarten, ‘algemeen fonds’ werd natuurlijk ‘algemeen F.O.R.T.’, in plaats van de gevangenis dreigt het bed en de huizen en hotels werden vervangen door bierdoppen en flesjes.

In plaats van de originele straten kopen de spelers, al drinkend, speciaalbiertjes (onderverdeeld in bijvoorbeeld tripples en donkerbieren). De kostbaarste bieren op het bord zijn Gulden Draak en Urthel Samaranth, waarvoor diep in het glaasje moet worden gekeken. Wie gedurende het spel op andermans alcoholisch bezit belandt, moet al drinkend dokken - het aantal milliliters staat per spelvak voorgeschreven.

Het spel moet eigenlijk “met minimaal een man of zes” gespeeld worden, stelt Van Heijningen. “Anders is er relatief veel bier voor weinig mensen. Er wordt vaak redelijk wat bij gedronken, ja.” Het bord is dan ook vochtbestendig, benadrukt hij - net als de volledig aluminium editie van Kolonisten van Catan die een groep studenten Werktuigbouwkunde vier jaar terug maakte. “Maar mijn spel is een stuk eenvoudiger, hoor.”

Zelf speelt hij ‘zijn’ Monopoly trouwens niet zo vaak meer. Van Heijningen is net afgestudeerd en begint in november aan zijn eerste job als procestechnoloog.