Voor Adema, inmiddels promovendus, kwam de prijs als “een complete verrassing”. De onderzoeker kwam half oktober terug van vakantie toen hij een bericht van Unilever in zijn mailbox vond. Hij wist niet eens dat hij door zijn faculteit was voorgedragen.

Adema stortte zich voor zijn afstuderen op zogeheten depletielagen in nanocomposiet coatings. Hij ging op zoek naar de oorzaak van deze lagen, die vaak spontaan ontstaan, waaruit deeltjes wegtrekken. Als voorbeeld noemt hij geleidende coatings van koolstof nanobuizen in een polymeer. “Die toepassing werkt alleen omdat nanobuizen een soort netwerk vormen waardoor stroomgeleiding kan plaatsvinden. Als zich een laag vormt waar die nanobuizen niet in zitten, krijg je een soort isolerende laag en werkt de hele toepassing niet meer.”

De prijzen werden gistermiddag, dinsdag 20 november, in Vlaardingen uitgereikt door prof. Geneviève Berger, chief R&D officer van Unilever (links op de foto). In totaal kregen dertien winnaars, één van elke Nederlandse universiteit, een prijs uitgereikt. De prijs voor de meest talentvolle academische studenten op het gebied van chemie, biologie, werktuigbouwkunde en sociale wetenschappen bestaat al 56 jaar. In aanmerking komen studenten die volgens hun universiteit boven het maaiveld uitsteken als het gaat om initiatief, speurzin en originaliteit, aldus Unilever.

De winnaars mogen hun gewonnen geldbedrag vrij besteden. TU/e’er Adema heeft nog geen doel in gedachten, “ik denk dat het in eerste instantie op de rekening gaat”.
Het is overigens niet de eerste keer dat Adema een dergelijke prijs wint. Eerder dit jaar viel hem dankzij een posterpresentatie op een congres al een geldbedrag “van dezelfde orde van grootte” ten deel.

Inmiddels werkt Adema als promovendus in de groep Materiaalkunde van prof.dr.  Bert de With, bij wie hij tevens afstudeerde. De TU/e’er doet onderzoek naar de verwering, ofwel fotodegradatie, van polymeren coatings. Deze coatings, die onder meer worden gebruikt voor de glanzende toplaag op auto’s of vliegtuigen, zijn onderhevig aan allerlei factoren (zoals wind, regen, temperatuurschommelingen en uv-straling van de zon) die de structuur van de coating veranderen of kapotmaken. Adema kijkt vooral naar de invloed hiervan op de fysische eigenschappen van zo’n coating. Het uiteindelijke doel is om, met behulp van computersimulaties en experimenten, te kunnen voorspellen hoelang een coating onder de gegeven omstandigheden zijn functie goed kan blijven vervullen.