Vier stoere mannen in mouwloos zwart en rood die een half uur los gaan op trommels van elk denkbaar formaat. Universeel vermaak, zal de organisatie hebben gedacht - vandaar dat de internationale studenten de trommelaars van Circle Percussion voorgeschoteld kregen en niet de persiflages op bekende, veelal Nederlandse muziek van Enge Buren. De percussionisten creëerden een auditief en visueel spektakel waar geen kennis van de Nederlandse muziekwereld voor nodig is.

Gerald Drenthen, intropapa van een gemengde groep Automotive / Electrical Engineering is net als zijn 'kids' enthousiast over het optreden van de slagwerkers. "Het was echt vet. Ik loop al wat langer mee en ik ben tijdens een intro ooit tijdens een drumcursus in slaap gevallen, maar dit vond ik heel goed." En ze hebben net als toen toch echt de kroegentocht achter de rug.

Het openingsnummer van Enge Buren zette al direct de toon: de drie heren droegen een toque, normaal gesproken bedoeld om de edele delen te beschermen bij sporten als honkbal, over hun broek heen - ideaal om een microfoon in te stoppen, zo bleek. Het was de aanzet tot een hilarische show vol met parodieën op bekende nummers van onder meer Jan Smit, Marco Borsato en Kane, afgewisseld met jolige muzikale interactie met de zaal - grotendeels gevuld met vrouwelijke Fontysstudenten.

Het optreden sloeg duidelijk aan: de dames die voor het podium op de vloer zaten, zetten zelfs spontaan de polonaise in. Dat nam overigens niet weg dat een ander deel van het publiek onder invloed van de comfortabele stoelen en het vermoeiende programma toch zichtbaar moeite had de ogen open te houden...