- Campus , Cultuur , Student
- 06/12/2024
Oost-Europese cultuur naar de TU/e brengen
Voor Danila Solodennikov, een tweedejaars masterstudent Data Science & AI, is Oost-Europa meer dan een regio: het is een gevoel van thuis, verbondenheid en warmte. Ondanks bureaucratische rompslomp is Solodennikov vastbesloten een nieuwe studentenvereniging op te richten die Oost-Europese tradities viert. “Ik wil iedereen laten zien dat Oost-Europa meer is dan politiek – het is een gastvrije, levendige cultuur waar iedereen zich thuis kan voelen.”
Er is een vrij grote Oost-Europese gemeenschap op de TU/e, maar tot nu toe was er geen plek waar deze mensen bij elkaar konden komen om hun cultuur en tradities te delen. Een gemiste kans, vond Danila Solodennikov, zelf afkomstig uit Rusland. Zo kwam hij op het idee om een nieuwe studentenvereniging op te richten, gericht op de Oost-Europese cultuur. Zijn visie gaat verder dan culturele bewustwording: de vereniging moet een toevluchtsoord worden voor studenten die zich een beetje verloren voelen tijdens hun studie in het buitenland. “Veel mensen hebben heimwee. Ik wil hen het gevoel geven dat ze niet alleen zijn”, legt hij uit. De groep wil studenten met elkaar verbinden door middel van gedeelde ervaringen, eten en evenementen die de rijkdom van Oost-Europese tradities vieren.
De initiatiefnemer wil ook culturele bruggen bouwen. Hij gelooft dat samen eten en gesprekken voeren barrières en stereotypes kan doorbreken: “We gaan niet over politiek – we willen mensen van over de hele wereld verenigen. Laten we aan één tafel zitten, genieten van goed eten en het leuk met elkaar hebben.”
Gastvrije gemeenschap
Hoewel de vereniging zich nog in de vroege beginfase bevindt, is er al veel animo voor. Het eerste evenement, dat een paar weken geleden werd gehouden, trok zo’n dertig bezoekers, waaronder studenten uit Litouwen, Oekraïne, Wit-Rusland, Polen en Rusland. “Het was geweldig om te zien hoe iedereen genoot van de avond, hoe mensen gerechten proefden die ze nog nooit eerder hadden gegeten en hoe er verbinding ontstond tussen de deelnemers”, blikt Solodennikov terug op het evenement.
De gemeenschap verwelkomde ook mensen uit Egypte, Duitsland, Kazachstan en meer. De vereniging, genaamd Pes & Lis (‘Hond en Vos’, refererend aan een oud Slavisch sprookje), staat open voor iedereen, niet alleen voor Oost-Europeanen. “Oost-Europa staat bekend om zijn gastvrijheid, dus ons doel is om een zeer open en gastvrije gemeenschap te zijn”, benadrukt hij.
Hindernissen
Het oprichten van een nieuwe vereniging gaat niet zonder hindernissen. “Er zijn zoveel procedures en geen duidelijke instructies”, zegt de oprichter. Alleen al de legalisering vereist een officieel adres, een bankrekening en registratie bij de Kamer van Koophandel (KvK). Maar de paradox is frappant, merkt hij op: “Je hebt een adres nodig om te legaliseren, maar je kunt pas een adres krijgen na je legalisering.”
Het proces is ook duur. De legalisering zal ongeveer op €600 neerkomen, wat de groep zelf zal moeten betalen. De student gebruikte al zijn eigen geld om het eerste evenement te organiseren, omdat er nog geen financiering van de universiteit beschikbaar is.
Het vinden van een locatie was ook een uitdaging. “We hadden geluk dat Scala een uitzondering voor ons maakte en dat we hun ruimte mochten gebruiken, hoewel we nog niet officieel erkend zijn”, vertelt hij. Terwijl bestaande verenigingen profiteren van universitaire steun, staan nieuwkomers zoals Pes & Lis voor een slopend traject vol uitdagingen. “We hebben ook contact gezocht met Cosmos, de internationale studentenvereniging, maar zij konden ons niet helpen. Ze wisten ook niet welke stappen nodig waren om het voor elkaar te krijgen”, zegt hij. “Soms voelt het alsof je er alleen voor staat.”
Gastvrijheid
Wat maakt de Oost-Europese cultuur uniek? Voor Solodennikov is het de warmte, gastvrijheid en saamhorigheid. Hij vergelijkt het met een bezoek aan je oma: “Je zit op de bank, geniet van huisgemaakt eten en voelt je helemaal op je gemak. Dat is wat we willen creëren – een plek waar mensen zich comfortabel en geborgen voelen.”
Het delen van goed, huisgemaakt eten speelt een belangrijke rol binnen de vereniging, net zoals in de Oost-Europese cultuur. Naast traditionele gerechten wil de vereniging quizavonden en gesprekken over Slavische geschiedenis, literatuur en kunst organiseren. “Oost-Europa is meer dan politiek”, benadrukt hij. “We willen de schoonheid van onze tradities en de vriendelijkheid van onze mensen laten zien.” Hij gelooft dat iedereen die besluit een van hun evenementen bij te wonen, daar geen spijt van zal krijgen. “We zijn energiek, spontaan en gezellig.”
De groep vermijdt bewust polariserende onderwerpen en richt zich in plaats daarvan op wat mensen verbindt. “We hebben ook mensen uit Oekraïne en we kunnen het allemaal goed met elkaar vinden. Politiek speelt zich elders af. Dat staat buiten ons om.”
In de kerstsfeer
Het aankomende evenement, dat 13 december in het Luna-gebouw zal plaatsvinden, gaat iedereen gegarandeerd in de kerstsfeer brengen, gelooft de organisator. Het evenement markeert de volgende stap in zijn ambitieuze plannen. Met feestelijke decoraties, speciaal verklede kerstfiguren, traditionele gerechten en een kennismaking Oost-Europese kerstgebruiken belooft de avond mensen samen te brengen. Iedereen is welkom.
Met de lancering van een Instagram-account hoopt het team een groter bereik te krijgen en nog meer deelnemers aan te trekken. Op de lange termijn droomt de oprichter van een officieel erkende vereniging met een vaste ruimte om te koken. “In restaurants zoals Hubble vind je alleen fastfood zoals hamburgers”, legt hij uit. “We zouden graag onze eigen keuken willen hebben waar we gezonde, huisgemaakte maaltijden kunnen bereiden. Stel je voor dat je authentieke Oost-Europese gerechten zoals borsjtsj op de campus kunt krijgen – dat bestaat hier nog niet, maar we hopen dat we het mogelijk kunnen maken.”
Optimistisch en vastberaden
Ondanks de uitdagingen blijft Solodennikov optimistisch en vastberaden om zijn visie tot werkelijkheid te maken. “Als ik iedereen op zo’n avond zie genieten, geniet ik zelf ook”, zegt hij. “Ik zal hier niet stoppen. Zelfs als we niet formeel erkend worden, blijf ik evenementen organiseren en een gastvrije plek creëren voor iedereen.”
Discussie