- Student
- 02/12/2024
En hoe is het in Kigali (Rwanda)?
Masterstudent Thomas Roelofs loopt stage in Rwanda, een land met veel zonneschijn maar ook een land met groeipijn. Hij geniet van het leidinggeven aan een duurzaamheidsproject waarbij schoolmaaltijden niet meer op hout worden gekookt, maar op pellets. Leuke bijkomstigheid: het Universiteitsfonds draagt een financieel steentje bij.
Elke dag ligt de temperatuur tussen de 23 en 28 graden, het hele jaar door. Echter is het nu regenseizoen, dus valt er een soms plensbui. Maar verder is het hier heerlijk vertoeven. Het is een scherp contrast met Nederland om hier in november in mijn T-shirt over straat te lopen. Dat laat me extra waarderen dat ik hier ben.
Soms kan het grappig lopen. Waar ik dit hele voorjaar bezig was met een stage zoeken in Indonesië (lees: ik heb meer dan 30 mails gestuurd naar diverse organisaties in dat land), klopte een pelletbedrijf uit Rwanda, Biomassters, aan bij mijn begeleider. Er was ruimte voor een masterstudent om een gloednieuw project op te pakken. Na een goed gesprek werd een interessant bedrijf gepresenteerd met een uitdagend project. Hierna heb ik snel ‘ja’ gezegd: “dan gaan we maar naar Afrika.” Van deze keuze heb ik tot nu toe geen moment spijt gehad.
Rwanda is een waanzinnig interessant land. Na een recente heftige geschiedenis hebben de Rwandezen zich met elkaar verzoend. Nu zijn ze een van de snelst groeiende economieën op dit continent en nieuwe ontwikkelingen zijn alledaags. De hoofdstad Kigali is hier een goed voorbeeld van. Een miljoenenstad verspreid over tientallen heuvels waar het schoon, veilig en toegankelijk is. Daarnaast is de stad voorzien van bijna alle faciliteiten die Europese steden rijk zijn.
Toch is het niet alleen maar zonneschijn. Dit land, met zijn complexe geschiedenis en ambitieuze plannen, heeft groeipijn. Zo koken mensen nog steeds veelal met traditionele biomassa. Dit veroorzaakt veertig procent van de luchtvervuiling, met alle gevolgen van dien. Overstappen op LPG of elektriciteit is voor veel mensen nog geen optie, het is simpelweg te duur. Dit vormt de basis van mijn project.
Het Ministerie van Onderwijs wil af van het gebruik van brandhout voor het koken van schoolmaaltijden en zoekt naar alternatieven. Daarom is Biomassters een pilot gestart op een school met twee institutionele branders. Pellets zorgen voor een schone verbranding en zijn goedkoop, daardoor is deze oplossing de ideale tussenstap waarmee de Rwandese overheid snel kan verduurzamen. Ik heb het vertrouwen gekregen van de betrokken partijen om leiding te geven aan dit project. De resultaten zijn veelbelovend en trekken de aandacht binnen en buiten Rwanda.
Het is ontzettend tof om dit project uit te voeren en deel uit te maken van deze sociale onderneming. Naast de inhoud zijn de waardering en tevredenheid van alle betrokkenen over het werk dat je verricht heel belonend.
Universiteitsfonds
Ik krijg de indruk dat veel studenten niet weten dat je dit soort stages kunt doen. Studenten die soortgelijke projecten interessant vinden, zou ik willen aanmoedigen om dit soort werk op te pakken. Sterker nog, de universiteit stimuleert dit soort initiatieven met een financiële bijdrage. Zo kon ik met dit project aanspraak maken op het Universiteitsfonds, dat het grootste deel van mijn kosten voor reizen en verblijf dekt. Daardoor kan je jezelf uitdagen aan de andere kant van de wereld, veel leren, en met je werk een grote impact maken. Daarnaast zijn er goede baankansen aan verbonden; of referenties, mocht je daarna weer dichter bij huis werk zoeken.
Tot slot, voor mensen die graag een keer naar Afrika willen maar niet weten waar te beginnen: Rwanda is een perfecte plek om te starten. Bij de grens met Tanzania kun je op safari en onder andere de Big Five spotten. Daarnaast zijn er twee natuurparken met ongerepte jungle waarnaast veel wildlife je diverse bijzondere primaten kunt zien. En dan is er nog het Kivumeer, het mooiste meer van Afrika. Het handige aan Rwanda is dat alles minder dan een dag reizen is. Dit land is niet corrupt en de mensen zijn vriendelijk. Wanneer ik terug ben in Nederland zal ik vaak terugdenken aan mijn tijd hier. Ik kijk uit naar het moment dat ik dit land en dit fascinerende continent weer kan bezoeken.
Discussie