Hoe laat klok je in?

“Ik werk twee dagen thuis. Op de dinsdag en donderdag werk ik hier op de universiteit. Dan begin ik om halfacht. Dat is vroeg, maar dan ben je meestal wel de file voor. Als je dan om vier uur klaar bent, heb je er ook na het werk geen last van. Ik vind het ook niet erg om vroeg op te staan, ik ben nooit een uitslaper geweest. Het feit dat je gewoon in alle rust even je werk kan doen, dat heb ik al mijn hele werkende leven fijn gevonden.”

Wat houdt je baan precies in?

“Op dit moment werk ik voornamelijk met Pure, het systeem om de wetenschappelijke output van de universiteit te registreren. Het is ook de etalage van de universiteit met de researchportal. Ik ben met name bezig met het controleren van de data. Niet de publicaties zelf, maar dus alle gegevens daaromheen. Soms staat er een afkorting van een naam verkeerd of mist de juiste interpunctie. Dat probeer ik dan te uniformeren. De metadata moet goed zijn, al is niet iedereen het daar mee eens. Het neemt veel tijd in beslag.

Daarnaast zijn we nog de oude gedrukte afstudeerverslagen aan het digitaliseren. We zijn nu het laatste deel aan het doen van de faculteit Wijsbegeerte. Dan controleer ik de scan en plaats ik die in Pure. Daar ben ik toch veel van mijn tijd mee bezig.”

Hoe ben je in deze baan gerold?

“Na mijn diensttijd heb ik de Bibliotheek en Documentatie Academie gedaan. Ik liep stage hier op de universiteit als Bibliotheekassistent/Titelbeschrijver. Je beschrijft een boek aan de hand van kenmerken, zoals de auteur, titel, editie, uitgever en ISBN.  Ze zagen denk ik dat ik het leuk vond, want ik werd direct gevraagd om te komen werken. Na een halfjaar werd ik Hoofd Catalogus en kon ik echt mijn hobby uitvoeren: catalogiseren. Heerlijk.”

Wat is het leukste aan je baan?

“Samenwerken met collega’s en zorgen voor zo correct mogelijk informatie. Ik heb het geluk dat ik van mijn hobby mijn werk heb kunnen maken. Ik ben heel nauwkeurig. Al mijn collega’s zeggen ook altijd: elke punt en komma bij John moet goed zijn. Mijn werk vereist dat ook. Zeker in het begin tijdens het automatiseren was dat belangrijk. Toen kon de computer de documenten door verkeerde interpunctie niet goed uitlezen. Dan was het foutieve informatie.

Een tijd geleden kreeg ik een mail van een promovendus uit 1969. Inmiddels is hij 92 jaar. 42 jaar later had hij zijn proefschrift bij ons op de website gevonden, maar er zaten fouten in. Schitterend. Daar had hij een appendix voor geschreven. Konden we die toevoegen? Ja, dat kan. Daarna is er nog een appendix op zijn appendix geschreven, maar dat terzijde. Het is fijn als je mensen kunt helpen. Zolang ik nog plezier heb in mijn werk, wil ik tot mijn 67^ste aanblijven. Daarna ga ik elders catalogiseren.”

En het minst leuk?

“Dat ik niet meer kan titel-beschrijven. Door het automatiseren en digitaliseren is mijn hobby, het traditionele catalogiseren, eigenlijk weggevallen. Vroeger hadden we drieduizend nieuwe boeken per jaar en nu hebben we er met geluk driehonderd per jaar en ik weet niet hoeveel tienduizenden e-books. Maar daarvoor heb ik dus wel het controleren en registeren in Pure kunnen oppakken. Ik catalogiseer dus niet meer zelf, maar zit aan de controle-kant. Daar zitten ook heel veel fouten in. Ook nu met AI. Die controle blijft nodig. De data moeten goed zijn.”

Hoe laat klok je uit?

“Vier uur, stipt. Dan ga ik naar huis of naar beneden als ik al thuis ben. Vroeger heb ik nog eens overgewerkt. Soms werd overwerken als gewoon ervaren, maar daar stoorde ik me aan. Sommige mensen vinden ook wel dat je langer moet doorwerken, maar ik ben daar heel strikt in geworden. Gewoon om vier uur afwerken. Ik maak mijn uren echt wel.”

Wat doe je als je uitgeklokt bent?

“Dan ga ik lezen, natuurlijk. Ik heb meerdere nieuwsbrieven op het gebied van geschiedenis en lees graag horrorboeken, makkelijk één per week van vierhonderd bladzijden. Daarnaast spaar ik samen met mijn vrouw postzegels. Ik ben ook trainer en coach bij twee volleybalverenigingen. Op de zondagochtend volleybal ik zelf. Daar ben ik terecht gekomen toen ze een data-analist nodig hadden om de acties binnen een wedstrijd te noteren. Met tien vingers blind registreerde ik dan wat er gebeurde op het veld, zodat de coach daar zijn trainingen op kon aanpassen en een analyse kon maken voor de volgende wedstrijd.”