Voor het debuut van de nieuwe rubriek ‘Achter de Schermen’ sprak Cursor met Sylvia Strijb, voorwerkster bij schoonmaakbedrijf Asito. Hier geeft zij leiding aan de schoonmaakploeg in drie panden op campus: Zwarte Doos, Vertigo en Auditorium. Ze heeft hier al negentien jaar op de teller staan en het liefst gaat ze nooit meer weg. “Als het kan werk ik hier tot mijn pensioen.”

Hoe laat klok je in?

In de schoonmaakwereld moet je een vroege vogel zijn. “Om 6 uur ’s ochtends begin ik. Dan is er eigenlijk nog niemand op de campus, behalve de schoonmakers natuurlijk.”

Hoe ziet je dag eruit?

“Ik kijk eerst of mijn personeel allemaal aanwezig is.” Als dat niet het geval is, omdat er bijvoorbeeld zieken zijn, dan trekt Strijb zelf de handschoenen aan en helpt ze haar team mee schoonmaken. “Daarna ga ik de pandjes af: van Zwarte Doos, naar Vertigo, naar Auditorium, om het schoonmaakwerk goed te controleren. Als er dingen vuil zijn dan spreek ik mijn ploeg daar op aan en dan moeten ze dat in orde maken.”

Naast het standaard schoonmaakwerk wordt ze ook ingezet tijdens evenementen in ‘haar’ panden. “Als er evenementen zijn dan zorgen wij dat het nodige meubilair klaarstaat of juist weggehaald wordt (als het evenement eigen dingen opbouwt, red.), na afloop maken wij alles schoon en zorgen we dat alles weer teruggezet wordt hoe het er normaal bij staat.”

Hoe ben je in deze baan gerold?

Strijb heeft altijd al in de schoonmaak gezeten. “Eerst bij Philips en daarna bij DAF”, vertelt ze. “Uiteindelijk ben ik hier gekomen omdat ze een personeelstekort hadden en toen ben ik nooit meer weggegaan. En ook niet van plan trouwens!” In de 19 jaar dat ze voor de TU/e werkt heeft ze verschillende dingen gedaan. “Ik begon hier als schoonmaakster, toen heb ik tijdje de was gedaan - dus ophalen, wassen, vouwen en terugbrengen - en sinds vier jaar ben ik nu voorwerkster.”

Wat is het leukste aan je baan?

Dat zijn voor Strijb haar specifieke voorwerkstertaken zoals het aansturen van haar team en het controleren of alles goed gepoetst wordt. “Ik hou van regelen”, zegt ze enthousiast. Daarnaast wordt ze blij van het sociale aspect van haar baan. “Je bent de hele dag onder de mensen.”

En het minst leuk?

“Wij krijgen twee keer per jaar een grote externe controle en als je dan je best gedaan hebt en het wordt toch afgekeurd dan is dat heel vervelend”, geeft de voorwerkster toe. Die teleurstelling blijkt nooit van lange duur, want aan de hand van de aandachtspunten krijgen ze het vaak snel opgeknapt voor de hercontrole, aldus Strijb.

Waar ben je het meest trots op?

“Dat ik al ruim 25 jaar in de schoonmaak zit, waarvan 19 hier”, zegt ze glunderend. “Ik zou ook niks anders willen doen.”

Hoe laat klok je uit?

“Officieel kwart over tien, half elf. Maar dat haal ik eigenlijk nooit, ik ben altijd langer bezig”, zegt ze schuldig. “Dan bellen ‘die’ en ‘die’ en ‘die’ weer en dan wil ik dat toch afwerken. Het is uiteindelijk mijn taak om alles goed achter te laten.”

Wat doe je als je uitgeklokt bent?

“Ik ben vrijwilliger bij hobbyclubs voor ouderen”, vertelt Strijb. “Ouderen kunnen hier knutselen, zoals kaarten maken en dat soort dingen.” Als ze niet aan het werk of aan het hobbyclubben is, dan spendeert ze haar tijd het liefst met haar kleinkinderen. “Ik heb er negen”, zegt ze trots. “Sommigen zijn al groot hoor, maar ik heb ook nog een aantal kleintjes tussen de zes en de twaalf jaar. Daar ga ik vaak mee naar de speeltuin of een dagje weg.”