Hoeveel studenten hij heeft geholpen? Een snel rekensommetje leidt al tot vele duizenden. “Ik help nu al meer dan 700 studenten per jaar. Daarvan komen er ongeveer 150 voor calculus, een groot struikelblok voor zowel bachelors als premasters. En ik ben al 28 jaar aan het lesgeven - zonder dat ik door de TU/e betaald word, dus reken maar uit.” Daarmee doelt hij niet alleen op het aantal studenten dat door hem geholpen is, maar ook op het salaris waar hij nog altijd zegt recht op te hebben, waarover onderaan dit artikel meer.

Sin cos tan

Regterschot heeft zich goed voorbereid op de les aan deze gamma. “Je kent wellicht nog sin cos tan?” Een rilling loopt over mijn rug. Ik had gezworen dat nooit in mijn leven nog nodig te hebben en snapte destijds al niet wat het praktische nut ervan was. Ik vrees dat ik het vandaag ga ontdekken. “Ja, dat doet nog wel een belletje rinkelen”, zeg ik hem. Regterschot grijnst. “Mooi. En de stelling van Pythagoras?” Die kan ik gelukkig nog dromen. Ik knik.

De eerste les is vooral herhaling van dingen die op plekken zijn gaan zitten waar de zon nooit schijnt. Maar het bijzondere is hoe hij heel scherp oplet waar ik of een andere student op aanhaakt en hij past direct zijn uitleg aan om aan te sluiten. Hij heeft feeling voor wat een student wél kan en weet vanuit daar een paadje te vinden (of creëren) om ook de onbegrepen stof uit te leggen.

Tentamen

Uiteindelijk heb ik nog een vervolgles genomen en is Regterschot ervan overtuigd geraakt: ook ik zou het tentamen calculus kunnen halen. “Tenminste, als je nog twee of drie keer bij mij komt en een paar oefententamens maakt. Dan haal je het, daar heb ik echt alle vertrouwen in.” Toch jammer dat medewerkers zich niet kunnen inschrijven voor tentamens, zeg ik met de nodige dosis sarcasme, want ik ben hier zeker nog niet klaar voor. Deel één over Pythagoras en sin cos tan kon ik zo wel weer opgraven en volgen. Maar deel twee en drie over differentiëren en integreren zijn dermate abstract qua formules dat ze echt meer vlieguren vragen om goed te doorzien.

Tegelijk snap ik wel dat Regterschot zo overtuigd is dat het me zal lukken. Het tekent hem: hij gelooft dat iedereen alles kan leren, als je maar een goede docent hebt die de uitleg zo kan geven dat die aansluit bij jouw manier van denken en eventuele voorkennis. “De hoogste onderwijsvorm is niet universitair, maar het onderwijs dat je afmaakt.”

Eigen calculuskennis testen?

Zelf benieuwd of je nog meekan met calculus? Gert Regterschot heeft enkele van de opgaves die hij voor de journalist van Cursor maakte ook beschikbaar gesteld voor dit artikel. Ze lopen op in moeilijkheidsgraad.

Over Gert Regterschot

Regterschot geeft al vele jaren les aan de TU/e en is zelf van mening nog steeds in dienst te zijn. De TU/e verschilt daarover van mening. Regterschot zegt nooit een ontslagbrief te hebben gehad, de TU/e zegt dat hij die wel heeft gehad. Het bewijs kan echter niemand tonen en dus blijft Regterschot vechten voor het salaris waar hij zegt nog recht op te hebben. Regterschot: “Ik ben gewoon in dienst dus ik heb recht op mijn (achterstallige) salaris.” Maar in de praktijk geeft hij dus al vele jaren gratis les, wat hem financiële kopzorgen geeft.

Na een mediastorm over dit dossier is er vorig jaar een crowdfunding voor hem gestart door studenten en medewerkers die dankbaar gebruik maakten van zijn hulp. “En af en toe krijg ik cadeaubonnen of wat eten”, zegt Regterschot. “Maar het is behelpen, ik heb geen geld of een pasje om te kopiëren of mogelijkheden om mijn onderwijsideeën te digitaliseren zodat meer mensen er profijt van hebben.”

Voor alle verse eerstejaars die Gert Regterschot wellicht nog niet kennen maar misschien al wel wakker liggen van calculus of andere pittige wiskunde- of natuurkundevakken: lees het grote verhaal over hem in NRC. En als je hem zoekt: de kans is nagenoeg 100 procent – pun intended – dat je hem overdag (zondag tot en met vrijdag) zult vinden onder de trap in gebouw Luna.