Al in 1960 - ongeveer vier jaar na oprichting van de universiteit - werd de bedrijfsbrandweer van de TU/e in het leven geroepen. Door de jaren heen hebben ook andere Nederlandse universiteiten een eigen brandweer gehad, maar op dit moment is de TU/e de enige met een eigen universiteitsbrandweer. “Dat maakt mij dus de enige universiteitsbrandweercommandant van Nederland”, zegt Van der Heijden lachend.

Het team dat hij aanstuurt bestaat uit zeventien mensen. Vier hiervan, waaronder hij zelf, werken als beroepsbrandweer op de kazerne. De overige dertien zijn vrijwillige brandweerlieden. Zij werken in de meest uiteenlopende functies op campus, of dat nou in het onderwijs of bij Real Estate is. Wanneer er een alarm afgaat, komen ze zo snel mogelijk ter plekke om het brandweerteam te versterken.

Hoe laat klok je in?

“Meestal komen we ’s ochtends tussen half acht en acht uur binnen. Daarvoor, vanaf half zeven, kunnen we al wel gebeld worden. Dat is dan vaak door het onderhoudsbedrijf van de brandmeldinstallaties.

Er hangen zo’n veertig installaties met in totaal bijna zesduizend melders op campus. Die moeten vaak getest worden, maar dat is heel luid, dus dat moet heel vroeg gebeuren voordat de gebouwen bezet zijn. Wij moeten die alarmen zelf aanzetten, maar dat kan tegenwoordig allemaal op afstand, gelukkig.”

Hoe ziet je dag eruit?

“Dat is echt heel uiteenlopend, elke dag is anders. Uiteraard komen we ter plaatse wanneer er calamiteiten worden gemeld, in 2023 gebeurde dit 88 keer. Soms gaat dat om brandmelders die ongewenst afgaan nadat iemand bijvoorbeeld worstenbroodjes heeft laten aanbranden, maar we krijgen ook vaak meldingen van ongelukken met gevaarlijke stoffen. Als er iets misgaat bij een proef kan er weleens wat morsen, exploderen of in brand vliegen. In verband met de verschillende laboratoria op campus zijn wij daarom extra getraind op incidenten met gevaarlijke stoffen.

Daarnaast geven we gevraagd en ongevraagd advies over hoe iets (brand)veilig moet gebeuren. Denk aan grote evenementen zoals MomenTUm, de introductieweek of het Hajraa-volleybaltoernooi; daar zijn wij allemaal bij betrokken. Verder zorgen we regelmatig dat melders worden aan- en uitgezet als er ergens wordt geklust waar rook of stof bij vrij kan komen (in verband met valse meldingen, red.), en natuurlijk organiseren wij alle BHV-lessen en -oefeningen.”

Hoe ben je erin gerold?

“Ik ben in 1991 in mijn eigen gemeente, Luyksgestel, begonnen als vrijwillig brandweerman. Ik ben destijds door mijn buurman, die ook bij de vrijwillige brandweer zat, binnengeloodst. Vervolgens heb ik een aantal opleidingen doorlopen en in 2007 heb ik van mijn hobby mijn beroep kunnen maken hier bij de TU/e. Dat kwam echt op mijn pad.”

Wat is het leukste aan deze baan?

“Wat mij voldoening geeft is wanneer we er met z’n allen voor kunnen zorgen dat de veiligheid hier op campus gegarandeerd is. En als dat goed verloopt, dan gaan wij met een goed gevoel naar huis.”

En het minst leuk?

“Ik kan het eigenlijk niet zo noemen. Voor mij is alles leuk of heel leuk…

Als ik echt iets moet noemen dan is het misschien wanneer je wakker wordt gebeld voor onzinnige dingen. Dan verwarren studenten mijn nummer met die van de beveiliging en word ik om half twee ’s nachts gebeld omdat ze een gebouw in of uit willen. Dat soort kleine dingetjes.”

Wat is je het meest bijgebleven?

“Het incident wat mij het meeste bijstaat is het liftongeval in wat nu Luna-gebouw is. Destijds werd dat omgebouwd van faculteitsgebouw naar het woongebouw zoals het er nu staat. Een externe aannemer was daar bezig toen er een liftkooi met twee werknemers zeven verdiepingen naar beneden viel. Een persoon was overleden en de andere zeer zwaar gewond.

Ik ben daar ter plekke geweest. Ze lagen met zijn tweeën bovenop de liftkooi. Het overleden slachtoffer lag bovenop, dus die hebben we eerst geborgen. En daarna hebben we het tweede slachtoffer zo voorzichtig mogelijk ervan afgehaald en op de brancard gelegd. Hij heeft het overleefd, maar heeft er wel een dwarslaesie aan overgehouden.”

Vanuit de veiligheidsregio kunnen Eric en zijn collega’s ondersteuning krijgen na heftige incidenten. In hun kantoor hangt een grote poster met de namen en nummers van alle ondersteuners.