- Medewerker , Mensen
- 22/05/2024
Achter de Schermen | Bart van Overbeeke, Brainportfotograaf
Van zijn eerste foto voor Cursor tot nu
Het reilen en zeilen van een universiteit is geen sinecure. Er zijn heel wat handen nodig om alles op orde te houden, van administratie tot schoonmaak en van beveiliging tot technisch onderhoud. Wie zijn de medewerkers achter de schermen die zorgen dat alles op rolletjes loopt? Cursor zet ze in de schijnwerpers. Vandaag: Bart van Overbeeke, Brainportfotograaf.
In 1993 kreeg hij zijn allereerste professionele foto-opdracht van Cursor. Overbeeke mocht niemand minder dan Frits Philips op de foto zetten. Hij groeide al snel uit van Cursorfotograaf, via campusfotograaf tot Brainportfotograaf. Zijn drie peilers zijn: high-tech, onderwijs en wetenschap. “Alles wat daarbinnen valt vind ik leuk. Of het nou een evenement, studententeam, cleanroom of chip is.”
Hoe laat klok je in?
“Om elf uur ongeveer, eerder neem ik meestal geen opdrachten aan. Mijn mail check ik wel al vanaf een uur of negen. Het is een flexibele baan dus soms krijg ik in de ochtend aanvragen voor later diezelfde dag. Die eerste twee uurtjes gebruik ik om alle aanvragen te beantwoorden, maar bijvoorbeeld ook wanneer mensen een foto uit mijn archief nodig hebben.”
Als student was ik lid van de fotografievereniging hier, Dekate Mousa
Hoe ben je in deze baan gerold?
“Als student was ik lid van de fotografievereniging hier, Dekate Mousa. Ik werd al snel beter als fotograaf en ik kwam ook in het bestuur van de vereniging. Toen ik na twee jaar besloot te stoppen met mijn studie, heb ik heel snel de keuze gemaakt: ik word fotograaf. Ik ben toen naar Han (toentertijd eindredacteur Cursor, red.) toegestapt en heb hem gevraagd ‘als ik professioneel word, heb je dan meer werk voor mij?’, hij zei ja en zo werd ik vaste fotograaf bij Cursor.
Dat breidde zich al snel uit. Af en toe ook voor verenigingen, evenementen op campus, of bijvoorbeeld het bestuur - en vanuit de TU is dat echt gegroeid naar de hele Brainport. Nu is de helft van mijn werk ongeveer de TU en de andere helft is vooral in high tech, voor bijvoorbeeld bedrijven als ASML.”
Wat is het leukste aan je baan?
“De diversiteit. Soms is het een evenement en ben ik een vlieg op de muur, soms een portret waarbij ik altijd een gesprekje heb, en soms zit ik twee uur lang te pielen in een laboratorium voor de perfecte foto van een PhD-onderzoek.”
En het minst leuk?
“Het verwerken van beelden achter de computer. Eerst ga ik alle opties goed bekijken. Wat is de juiste gezichtsuitdrukking? Zijn de ogen goed scherp en goed open? En dan nog de juiste licht-donker en kleurbalans instellen.
Ik ben een perfectionist, dus ik spendeer uiteindelijk te veel tijd achter de pc en dat staat me dan wel tegen. Maar dat is eigenlijk het enige dat mij echt tegenstaat. Voor de rest is alles leuk. Zolang ik fotografeer ben ik blij.”
Mijn foto’s hebben het artikel gehaald, maar ik heb mij er wel altijd vervelend over gevoeld
Wat is het gekste dat je hebt meegemaakt tijdens werk?
“In 1997 werd bekend dat de nieuwe Mercedes-A de Moose Accident Test niet haalde. Dat was een enorme blamage voor Mercedes, dus die ging daar uiteraard iets aan doen. En even later kwam het gerucht dat er hier op de TU onderzoek naar werd gedaan.
Toen kreeg ik al snel vanuit Cursor de vraag: ‘Bart, het gerucht is er al, dus ga jij even kijken of je die auto kan vinden op campus’. Dus ik ging naar het automotive lab,keek door de ruit en zag daar een Mercedes-A vorm staan onder een doek. Daar kwamen de banden onderuit waardoor je nog net de Mercedes-ster kon zien.
Ik zag niemand, dus ik liep snel naar binnen met mijn camera in de aanslag. Ik klikte twee keer en ik hoorde ineens gebonk op de ruiten. Dus ik kijk achter mij en daar stond een medewerker te schreeuwen die gebaarde dat ik weg moest wezen.
Het gerucht bleek waar te zijn en mijn foto’s hebben het artikel gehaald, maar ik heb mij er wel altijd vervelend over gevoeld. Ik ben liever een ‘mooi weer’ of een ‘goed nieuwsfotograaf’.”
Waar ben je het meest trots op?
“Ja, dan moet ik toch zeggen de studententeams. Ik maak geregeld foto’s voor allerlei teams en ga soms zelfs mee op reis. In 2013 ging ik bijvoorbeeld mee naar de World Solar Challenge in Australië met de zonneauto van Solar Team Eindhoven. Zij bouwde ’s werelds eerste gezinszonnewagen. Dat gaf gigantisch veel wereldwijde aandacht en mijn foto’s werden dus ook over de hele wereld gedeeld. Dat was heel speciaal en gaf mij echt een boost.
Ik wissel mijn ‘normale’ opdrachten graag af met dit soort niet of laag-betaalde opdrachten voor studententeams. Dat is mijn manier om iets terug te geven aan de maatschappij en ik krijg er zelf veel energie van.”
Hoe laat klok je uit?
“Ik klok niet uit. Ik check mijn mail net voordat ik naar bed ga, en check hem weer zodra ik opsta. Dat is echt een probleem, eigenlijk klok ik alleen uit als ik slaap.”
Wat doe je als je uitgeklokt bent?
“Ik assisteer mijn vrouw wekelijks in haar bedrijf. Zij is handelaar, restaurateur en onderzoeker in heel specifieke Japanse antiek.
Soms kijk ik mee op een veiling als zij geen tijd heeft, soms ga ik stukken ophalen als iets te groot is om te versturen, soms help ik haar met uitzoekwerk over een specifiek stuk, soms fotografeer haar stukken, soms assisteer ik bij restauraties. Halen, brengen, inpakken, dozen en kisten op maat maken - alles eromheen.
Fotografie was mijn hobby en dat werd mijn werk. Toen werd antiek mijn hobby en nu is antiek eigenlijk ook mijn werk.”
Discussie