Begin wat dat aangaat met hem niet over de OER, de Onderwijs- en Examenregeling. “Wat een ingewikkelde materie, wat een moloch van een beleidsstuk.” Rector Frank Baaijens sluit zich hardop lachend aan bij de kritische woorden van Smits. “Ja, de OER lijkt er elk jaar alleen maar complexer op te worden, en alle pogingen uit het verleden om het te versimpelen, zijn helaas gestrand.”

Smits zelf zegt elke dag nog nieuwe dingen te ontdekken binnen de TU/e en zich te verbazen over de creatieve kracht die er aanwezig is. “Dat zie ik overal terug: binnen onze labs, of bijvoorbeeld als ik rondloop in de windtunnel van Bert Blocken. Maar het valt me ook op als ik op bezoek ben bij een onze studententeams. Ook nu we midden in deze crisis zitten, zie je hoe snel en flexibel docenten en ondersteuners kunnen schakelen met elkaar zodat de onderwijsprocessen toch blijven doordraaien. Daar hebben ik en Frank en Nicole enorm veel bewondering voor.”

Ummelen: “We moesten alle drie even wennen aan elkaar, maar dat zie je elke keer als de bezetting van een College verandert. Wat is dit precies voor een persoon met wie ik de komende vier jaar ga samenwerken? Op welke manier pakt hij of zij de zaken aan? En als hij een vraag stelt, hoe moet ik die dan interpreteren? Wat is eigenlijk de vraag achter de vraag? We hebben in het begin diverse keren samen gegeten en zijn ook de hei op geweest. Dat heeft geleid tot een goede onderlinge verstandhouding, met altijd een open sfeer. We lachen ook veel met elkaar en we delen een bepaald soort humor. Maar Robert-Jan doet het anders dan zijn voorganger Jan Mengelers, en ik doe dingen ongetwijfeld weer anders dan mijn voorganger Jo van Ham ze deed. Dat vroeg om wat gewenningstijd. En vergis je niet: besluiten nemen we unaniem en die worden door ons ook op allerlei niveaus op dezelfde manier uitgedragen. Daar zal nooit licht tussen zitten.”

Of ze als eerste vrouwelijke collegebestuurder nog iets extra’s toevoegt aan dit CvB, is iets waar Ummelen eigenlijk niet over nadenkt. Smits en Baaijens vertelden eerder dat het vooral Ummelen is die in deze crisisperiode hamert op het niet mogen vergeten van kwetsbare groepen en het moeten waken voor overbelasting van het personeel. Ummelen: “Nee, mijn vrouw-zijn zou ik daar niet direct aan koppelen, dat is nu eenmaal iets wat in mijn aard zit. Het is ook niet zo dat Frank of Robert-Jan daar geen oog voor zouden hebben. Ik moet ook zeggen dat de TU/e voor een vrouw een prettige organisatie is om te werken. Veel van onze ondersteunende diensten worden geleid door vrouwen en met ons Irène Curie Fellowship-programma zijn we nu ook het aandeel vrouwen in de wetenschappelijke staf versneld aan het vergroten.”

Lees verder onder de foto.

Baaijens is met dat programma en het succes ervan zeer gelukkig - en uit een enquête kwam naar voren dat binnen de TU/e het besef er ook is dat dit programma de verwachtingen kan waarmaken. “Ontzettend trots zijn we met z’n drieën ook op de uitkomst van de Instellingstoets Kwaliteitszorg (ITK), waarbij we eind november al werden overladen met lof door de NVAO-commissie die onze universiteit onderzocht had. Onlangs kwam het definitieve bericht binnen van de NVAO dat we ervoor geslaagd zijn. Uit het begeleidend rapport sprak veel waardering en alle mensen die hieraan meegewerkt hebben, mogen er meer dan trots op zijn.”

Waar ze gezamenlijk ook trots op zijn, zijn de snelheid en de grote bereidheid binnen de faculteiten om interdisciplinaire samenwerking te zoeken én te vinden binnen de nieuwe instituten die het afgelopen jaar zijn opgezet. Zo kwam er - naast het al bestaande ICMS - het AI-instituut EAISI, en onlangs zag EIRES, het instituut dat zich bezighoudt met energievraagstukken, het levenslicht. Smits: “We zijn echt onder de indruk van de voortvarendheid waarmee dit is opgepakt en kijken met vertrouwen uit naar de andere instituten die nog gaan volgen."