Brinkmans passies voor scheikunde, wetenschap en koken zijn nooit weggegaan. Zijn hobby, wijn maken, brengt ze allemaal samen. “Ik wilde vroeger altijd kok worden. Dat is misschien niet helemaal gelukt. Maar mijn hobby brengt mijn interesses samen: het gaat bij zowel koken als scheikunde om dingen mengen, verhitten, laten afkoelen, een reactie teweegbrengen. Het eindproduct in de scheikunde kun je alleen beter niet opdrinken.”

Van vlierbes tot wijn

“Ik maak wijn van alles, behalve van druiven. (Dan mag het eigenlijk officieel geen wijn heten, hè?) Appelwijn, bananenwijn, theewijn, honingwijn, vlierbessenwijn, vlierbloesemwijn: mijn woonkamer staat er vol mee.” Lekker weer eens wat anders dan al die druivenwijn in de supermarkt. Maar die supermarktwijnen hoeven echt niet slecht te zijn. “Wanneer iets goede wijn is? Als je hem lekker vindt. Ik ben heel erg tegen dat decadente gezeur over wijn. Niet te moeilijk doen. Maar je moet zo’n fles wel met liefde openen. Niet de folie zomaar eraf scheuren, graag met een beetje aandacht. Wijn is wel verbonden met wat er omheen zit: de helft is beleving.”

Dus dé lekkerste wijn bestaat niet. Er zijn wel dingen die universeel in een cultuur lekker of vies worden gevonden. “Neem nu drop, dat vinden wij collectief een lekkernij in Nederland. Maar in veel andere landen zijn ze het daar niet mee eens. Daarnaast zijn zoete dingen lekker, want dat heeft de natuur ons geleerd. En een derde reden waarom we iets lekker of vies vinden, zijn onze persoonlijke herinneringen. We hechten er heel veel waarde aan als je op een hele fijne plek of fijn moment in je leven iets hebt gegeten of gedronken. Als je dat dan later weer drinkt of eet, associeer je dat drankje automatisch met dat fijne moment of die prettige plek, wat je smaakbeleving van de drank ook beïnvloedt. Daarom houd ik ook zo van vlierbloesemwijn, want dat maakten mijn ouders vroeger al. Het is als nostalgie voor mij. Ongetwijfeld zal ik het daardoor nu ook nog zo lekker vinden.”

Scheikundejongens

Wijn is een mooi voorbeeld van de vele vormen van scheikunde waar we dagelijks mee te maken krijgen. Tijdens zijn bachelor Scheikunde is Brinkman samen met studievriend Mark Vis een blog begonnen: de Scheikundejongens. Daarmee maken ze wetenschap toegankelijk voor een breed publiek. “We werden veel benaderd door journalisten: er is behoefte aan iemand die scheikunde kan duiden.” Brinkman heeft van het vertalen van wetenschap zijn core business van gemaakt. Eerst als wetenschapper met een blog, daarna als wetenschapsjournalist voor de televisie en nu als wetenschapsredacteur aan de TU/e.

“Ik vind het belangrijk dat mensen weten wat voor vet onderzoek we hier aan de TU/e doen; daarom ben ik wetenschapsredacteur geworden. Vanuit de maatschappij is er de kritische vraag: ‘Waarom doen we al dat onderzoek?’. De uitdaging bij het vertalen van wetenschap naar gewonemensentaal, is toch vaak de invalshoek. Het ingewikkelde is dat een wetenschapper de ene invalshoek interessant kan vinden, een leek een andere invalshoek, terwijl een journalist bijvoorbeeld weer in een derde hoek zit te vissen. Dan is het zoeken naar de balans.”

Het mooiste geluid

Naast werken is het ook belangrijk om te kunnen ontspannen. Veel mensen doen dat middels sport of een hobby. Die ontspannende factor is ook voor Brinkman belangrijk bij het maken van wijn: “Een hobby hebben is rustgevend. Het is lekker om af en toe met je handen bezig te zijn: flessen schoonmaken, fruit halen, met het proces bezig zijn. En als ik dan het waterslot op de fles doe en dat hoor bubbelen, dat is het mooiste geluid dat er is. Dat is gewoon vrede.”

Dit is het laatste interview in de zomerreeks over TU/e'ers wiens passie voor de wetenschap zich heeft uitgestrekt tot bijzondere 'hobby'. Eerder verschenen er interviews met Tom Verhoeff, Kees Storm en Anne Fey. Zie hieronder de gelinkte artikelen.